امپریالیسم و نظام سرمایه داری:

واژه امپریالیسم ابتدا به توسعه طلبی های ناپلئون در دهه ی 1830 م نسبت داده شد و در اواخر سده 19 م، مخالفانی که در بریتانیا با توسعه طلبی و سیاست استعماری مخالف بودند، از این واژه استفاده می کردند  . از این واژه نیز همچون سایر واژه های سیاسی در طول تاریخ چندین برداشت و تعریف ارائه شده است. عده ای آن را از ریشه ایمپرو « امپراتوری » دانسته و آن را اینگونه تعریف کرده اند :« تحمیل قدرت یک دولت بر قلمرو سایر دولت ها با وسایل گوناگون جهت دستیابی به قدرت سیاسی و اقتصادی آن دولت ». دسته ای دیگر این تعریف را بیان کرده اند :« قدرتی که بیرون از حوزه خود به تصرف سرزمین سایر دولت ها پرداخته و مردم آن سرزمین را با احبار به فرمانبرداری از خود وادار کرده و از منابع اقتصادی آن کشور بهره مند می شوند.» البته این تعریف امروزه دیگر کاربردی ندارد.برداشت دیگر آن برداشت لنینی- کمونیستی است که آن را عالی ترین و آخرین مرحله نظام سرمایه داری و و جوهره آن را تسلط انحصارها و از بین رفتن رقابت آزاد توصیف می کند. اما اگر بخواهیم یک تعریف کلی و خلاصه وار از این واژه ارئه دهیم آن به این صورت است: واژه امپریالیسم عموماً بر استیلای سیاسی و استثمار اقتصادی اطلاق می شود. امپریالیسم به عنوان واژه منحصر به فرد برای مشخص کردن استیلای سیاسی به تاسیس امپراتوری نیز مرتبط دانسته می شود.« جان هافمن ».چون بحث ما در مورد سیستم اقتصادی و نظام سرمایه داری است بیشتر به این مورد پرداخته که البته بخش اقتصاد قسمت عمده امپریالیسم را تشکیل می دهد. 

مسئله امپریالیسم و نظام سرمایه داری بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان در این چند سطر بیان نمود .اما می توان مثال های زیادی زد که هر کدام به نوعی بیان کننده خیانت این نظام و صاحبان آن نه تنها به ملت سایر کشور ها بلکه به مردم خودش نیز است. با ساختن فیلم های گوناگون که اکثر آن ها یا سعی در مشغول کردن فکر جوانان به مسائل عشقی و جنسی و ارائه دادن یک تصویر سطحی از آنان و اجازه ندادن به جوانان برای پیدا کردن راه با فکر آزاد خود « تا مبادا از حقوق اصلی خود آگاه شده و آنان را طلب کنند » یا نشان دادن یک دنیای خیالی و ایده آل از دنیای غرب « البته ایده آلی که آنان طی چندین سال به ذهن مردم وارد نموده و برای آنان تعیین و تعریف کرده اند» یا جهانی در معرض خطر بسیار بزرگ و داشتن یک ناجی قدرتمند و خیر خواه مثل آمریکا که همیشه راه حل و قهرمانی برای یک جنگ یا بیماری یا اجنبیان دارد سعی در نفوذ در زهن تماشاگران خود کرده اند . چگونه می توان در یک کشور شعار « عقل سالم در بدن سالم » رابه حقیقت رساند در صورتیکه بازیگری محبوب در فیلمی پرطرفدار سیگار می کشد؟ مثالی ساده و ابتدایی ای که سعی در تحت سیطره اقتصادی قرار دادن فکر کودکان و جوانان  تا از طریق آن فروش دخانیات را در جهان چندین برابر کنند.آیا می دانید در کشوری مثل آمریکا تعمیر یک کیف از خرید آن گرانتر است؟ آیا این نشان دهنده ی آن نیست که صاحبان سرمایه و اقتصاد های بزرگ با ارائه محصولات ارزان قیمت و فریب مردم، سعی در نابودسازی اقتصاد های کوچک و به بردگی گرفتن و کارگری کشاندن صاحبان آن در کارخانه های خود است! آیا استعمار و استثمار یک کشور به سالیان دراز و سوءاستفاده از منابع اقتصادی و کاری آن جا و دادن استقلال پس نابود سازی آن ملت و طزریق عقاید خود به آنان ؛ مثل آنکاری که سال ها پیش کشور های غربی مثل انگلستان یا فرانسه با کشورهای عرب همچون مصر، لبنان، سوریه و فلسطین کردند، نشان دهنده ی آن نیست که قدرتمندان با بازیچه قرار دادن سایر ملل به اهداف خود می رسند. تبلیغ کالای شیک و فریبنده و دادن امتیازات و تسهیلات فوق العاده به خریداران آن ،  دادن وام و نماندن راهی برای گیرنده ی آن جز کارکردن برای همان سیستم جهت برگرداندن وام و بدبخت و ناامن نشان دادن سایر کشورها به ملت خود تا شاکر اوضاع حال حاضر باشند و همه مطالبی که در بالا گفته شد بیانگر آن نیست که دنیا رو به افول گذاشته و  به زمان برده داری برگشته است اما نه برده داری جسم که برده داری روح، ذهن و فکر. در دور و زمانه ای که از طریقه ی دست در جیب کردن و لباس پوشیدن انسان تا اعتقاد او به غیب در فکر او گنجانده شده، چگونه می توان انتظار داشت از بردگی این سیستم رهایی یافت؟