اصلا کی گفته ورزش سیاسی نیست و نباید سیاسی باشه؟

وقتی آدم‌ها و کشورهایی هستند که با سه رنگ پرچم ما مشکل دارند؛ با نمادهای پرچم ما مشکل دارند، با «الله‌اکبر»‌های روی پرچم و با اون «الله» وسط پرچم ما مشکل دارند و چشم دیدن پرچم سه رنگ ما رو با نماد‌های جمهوری اسلامی ندارند؛ وقتی گوشی برای شنیدن سرود ملی ما و اسم «امام و انقلاب و شهید و جمهوری اسلامی» ندارند؛ وقتی علی‌رغم همه این کینه‌ها، پرچم جمهوری اسلامی بالا می‌ره و سرود جمهوری اسلامی با یک دنیا شعار و شعور و محتوا پخش می‌شه؛ یعنی اینکه ورزش، سیاسی هست.

الان بهانه‌‌ها و ایرادهای بنی‌اسرائیلی دوباره شروع میشه و به خاطر این حرف، ما رو با کره‌شمالی و شوروی مقایسه می‌کنند! مشکلی نیست. سی ساله که دارید مقایسه می‌کنید. همین الان هم کار شما شده شبیه‌سازی‌های کودکانه! ولی فرق ما با کمونیست‌ها در راه و مرام ماست و در اعتقاد قلبی ورزشکاران ما که خودشان را مدیون شهدای انقلاب و دفاع مقدس می‌دانند…

پس زنده باد ورزش و ورزشکاری که این پرچم سه رنگ و قشنگ رو در برابر چشم‌های پرکینه بالا می‌بره و سرود جمهوری اسلامی رو درست در کشوری پخش می‌کنه که با نام امام و شهید و جمهوری اسلامی مخالفه!