بگذریم ، سال نود با همه خاطراتش ، یه ویژگی خاص برا من داشت ، هر جا میرفتم صحبت از اون بود ، همه دوستام گرفتارش شدند ، می رفتم خونه صحبتش بود ، میزدم تو دل اینترنت اما چه فایده باز هم صحبت همون بود ، هر وقت زنگ میزدم با خونه صحبت کنم ، دوباره صحبت به همون جا ختم میشد ، خوابگاه با هر کی سلام و علیک می کردی باز همون آش و همون کاسه ...

این دم آخری هم یه سر زدم به وبلاگ دوستم ، اما باز ...

با این اوصاف اگه یکی ازم بپرسه سال نود رو چطور دیدی ؟ جز یه کلمه جواب دیگه ای ندارم .   (((( ازدواج )))

از ازدواج نزدیک ترین دوستم تا ازدواج خواهر 12 ساله دورترین دوستم !!!!

آدم وقتی بزرگتر میشه و میرسه به دوران راهنمایی ، یه حس عجیب و غریبی داره ، حس دلتنگی که با هیچ چیز جبران نمیشه اما وقتی زیاد جدی نگیری ، میره و دیگه بر نمیگرده ...

وقتی چند سالی بزرگتر میشه ، دیگه این حس شوخی بردار نیست ، دست بر نمی داره همه جا یقه ات رو میگیره .

چند روز پیش یه کتابی می خوندم ، نوشته بود سن ازدواج در ایران برای پسرا 19 و برای دخترا 17 سالگی .

طبق معمول  بهانه ها گل می کنند : مگه یه جوون بیست ساله چی حالیش میشه ، پول نداره ، درس میخونم و ...

مگه یه بچه چند روزه می فهمه که روزانه به صد گرم پروتئین و کربوهیدرات و ... نیاز داره !! نه !! اون فقط میفهمه که گرسنه است و به خاطر همین داره داد میزنه !!!

سیکل معیوب قلب رو همه بلدیم ، اکسیژن کافی به قلب نمی رسه ، برای جبران ، قلب شدید تر و تند تر می زنده ، اما به جای جبران ، وضعیت خراب تر میشه و نهایتا نکروز و مرگ وادی رحمت و ...

سیکل های معیوب فرهنگی که در جامعه ما به یمن مبارک صدا و سیما و تربیت غلط خانواده ها و تغییر شرایط زندگی اجتماعی و ... به وجود اومدن با گشت ارشاد و منکرات و شاخ زدن و کار فرهنگی و این حرف ها درست بشو نیست . و گرنه تا حالا درست شده بود .

بیایید ما به عنوان روشنفکران و تحصیل کرده های جامعه پا پیش بذاریم و این سیکل معیوب رو اصلاح کنیم ، در تربیت فرزندانمون این نکته رو به یاد داشته باشیم که همزمان با رشد غرائز و نیاز ها امکان پاسخگویی به اون ها رو هم ایجاد کنیم . در مورد خودمون هم با کمی تلاش ، به تعادل رفتاری برسیم . روح ما بیشتر از جسممون نیاز به توجه داره .  ما که هر روز به این جسم می رسیم و بحمد الله رکورد جهانی  مصرف لوازم آرایشی بعد از کشور های عربی مال ماست . چی میشه که رکورد ازدواج های موفق رو هم داشته باشیم .

کافیه که یکی دو بار به دادگاه های خانواده سر بزنیم تا ببینیم که پشت این قیافه های متشخص و زیبا ، چه غول هایی خوابیدند و همه این ها از ضعف روح ماست .

خانم دکتر روشنگر می گفت ( یادش بخیر ) : بحران اخلاق ، مهمترین مشکل ماست ( فکر کنم منظور از ما شامل همه مردم دنیاست )

خلاصه ، ازدواج این پیوند گرامی رو جدی بگیریم ، با هر کس و هر چیز شوخی میشه کرد الا ازدواج چرا که انسانیت مدیون تشکیل خانواده خوب و متعالی است .

هر چند سال نود با ازدواج های رنگارنگش داره تموم میشه اما امیدوارم سال نود و یک ، روی امسال رو سفید تر کنه ...

((هر که دارد هوس کرب وبلای متاهلی بسم الله ))

امیدوارم سال خوبی رو داشته باشیم

عید همگی مبارک